Historie, diafragma, scherptediepte.
Zonder iets van de historie te weten kan er ‘natuurlijk’ geen uitleg worden gegeven. Hieruit komen we te weten hoe e.e.a. in elkaar zit. Al sinds vele eeuwen is men bekend met het principe van de fotografie. Om dit ‘eureka’ moment terug te beleven wordt er een video vertoond van een kamer die geheel met zwart landbouwplastic wordt behangen. Bij een raam wordt in het plastic een klein gaatje gemaakt, zodat er licht doorheen kan. Resultaat is dat de buitenwereld op de kop op het zwarte behang wordt weergegeven. Een volgende uitleg is het oog; ook hier wordt op dezelfde manier een beeld gemaakt. Beide voorbeelden geven aan hoe het in een fototoestel in zijn werk gaat.
Hierna wordt het diafragma uitgelegd. Fotografeer altijd met een zelf gekozen diafragma, waarbij:
- een klein diafragma (bijv. f/2) voor een grote lensopening zorgt; dit geeft weinig scherptediepte. Een klein diafragma = lichtgevoelig. Hierdoor is een duurder objectief nodig.
- een groot diafragma (bijv. f/11) voor een kleine lensopening zorgt; dit geeft veel scherptediepte
Weinig scherptediepte houdt in dat de voorgrond scherp is en de achtergrond wazig (ook bij telelenzen). Veel scherptediepte houdt in dat de voorgrond scherp is en de achtergrond ook (ook bij groothoek lenzen). Als opdracht zijn meerdere foto’s genomen met een steeds groter diafragma. Worden deze foto’s achter elkaar geplaatst, dan ziet men de achtergrond steeds scherper worden:
Tips:
- Stel het beeldkwaliteit van het fototoestel altijd zo groot mogelijk in.
- Bij gebruik van een statief, dan geen ‘steadyshot’ of stabilisator gebruiken: de camera kan zich dan niet goed scherp stellen. Het objectief blijft dan mogelijk trillen.
- Gebruik een statief vanaf sluitertijden langer dan 1/60[sec].
- Vuistregel: bij gebruik van een telelens van 200[mm], gebruik dan een sluitertijd van 1/200[sec] of korter.
